Farzandingizni o‘yindan to‘smang yoxud cheklash yechim emas!
Ba’zilar nima uchun o‘ynayotgan bolalarga ogohlantirish beraveradi, cheklovlarni qalashtirib tashlaydi yoki biroz g‘alati eshitilsa-da, tahdid qiladi.
Baqirmasdan o‘yna, boshimni og‘ritib yubording!
Nega hamma joyga o‘yinchoqlaringni sochib tashlading, yig‘ishtir!
Qo‘llaring buncha kir, toza o‘yna. To‘g‘ri kelgan narsani ushlayverma!
Shuncha o‘ynaganing yetadi, bo‘ldi endi!
Olimlarning ta’lidlashicha, shu kabi qo‘pol muomala va bolani hamma erkinliklardan cheklayverish hissiy kasalliklarga olib keladi!
O‘yin – bu bolalarni o‘z muammolarini hal qilishga, istaklarini nazorat qilishga, his-tuyg‘ularni boshqarishga, muammolarga turli nuqtai nazardan qarashga o‘rgatishning tabiiy usuli. Bu ko‘nikmalarni egallashning boshqa yo‘li yo‘q. Shuning uchun bolaning o‘yinga ko‘p vaqt sarflashi juda muhimdir. Uni o‘yinlardan cheklayvermang.
(Eslatib o‘tamiz, bu yerda turli qo‘poruvchilik, bosqinchilik kabi sahnalari mavjud bo‘lgan jangari o‘yinlar nazarda tutilmayapti. Bu turdagi o‘yinlar farzandingiz ruhiyatiga salbiy ta’sir qiladi.)
Shunchaki farzandingizning nima o‘ynayotganini nazoratingiz ostiga oling. Agar u xohlagan o‘yin uning salomatligi, ruhiy holati yoki jamiyatdagi o‘rniga ta’sir qiladi deb hisoblasangiz, buni bolaning o‘ziga tushuntirib, to‘g‘ri tomonga yo‘naltiring!
⚠️ Unutmang! Farzand sizning xohish istaklaringiz bo‘yicha harakat qiladigan robot emas.
