CHIROYLI SALOM
(Hikoya)
Nigina bugun negadir kechroq uyg'ondi.
— Iye,— dedi Xurshid buva dasturxon atrofidagilarga qarab, tinchlikmi?
Malika xola mehr bilan qizini erkaladi:
— Buvasi, Niginangiz allamahalgacha o'ynab o'tirdi. Charchagan-da.
— Erta turishning xosiyati katta— deya gap boshladi buva.
—Ko'p uxlagan bola lanj bo'lib uyg'onadi. Barvaqt tursa, katta-kichikning qanday o'tirishini, dasturxonni qanday tuzashni, choy quyish, uzatishni o'rganadi. Qiz bola bularga kichikligidan e'tibor berib borgani ma'qul. Xurshid buva piyoladagi choyni xo'plab, o'rnidan turmoqchi bo'lgan edi, qo'shni xonadan Nigina chiqdi. Sochlari hurpaygan, ko'zlarini uqalayotgan qizcha garangsirab buvasiga qaradi-yu, yuvingani kirib ketdi. Bu orada Xurshid buva dasturxonga duo o'qib o'rnidan turdi.Yo'lakka o'tdi. Kovushini to'g'rilab, endi o'ng poyini kiyayotgandi, yuz- qo'lini yuvayotgan Nigina buvasini to'xtatdi.— Buvajon, ketmay turing. Xurshid buva nevarasining yuvinib chiqishini kutdi.
— Sizga chiroyli salom bermasam ham ko'chaga chiqib ketaverasizmi?— dedi Nigina. — Salomning ham chiroylisi bo'ladimi? Qani-qani...
— Hozir... — Nigina shoshib toshoyna oldiga borib betartib sochlarini taradi. Kiyimlarini tartibga keltirib, buvasi tomon qayrilib, nim ta'zim qildi.— Assalomu alayko'm, buvajon.
— Vaalaykum assalom, asal qizim,— Xurshid buva nevarasining peshonasidan o'pib, kovushini kiydi. Chehrasi ochilib, yo'lga tushdi.
